Laatste dag stage van de week!
9 maart 2017 - Paramaribo, Suriname
Vanmorgen was het de laatste dag van de week waarin we vroeg moesten opstaan voor stage. Het word iedere ochtend zwaarder lijkt het wel. Zeker met die regen die hier de afgelopen twee dagen is gevallen.. niks aan. Ik heb een spelletjes map gemaakt met zowel groepsspellen als individuele spelletjes. Vooral educatief zoals een woordzoeker. Na een ochtend stage die snel voorbij ging waren we redelijk op tijd thuis. Het verkeer is hier altijd druk dus ook vandaag was het aanschuiven in de file.
Vanmiddag heb ik aan school gewerkt. Voornamelijk aan de handelingsplannen voor stage. Het is een leuke uitdaging, zeker als je meer moet weten over de kinderen dan dat je in drie weken eigenlijk kan oppikken. Maar dat maakt dit juist een uitdaging. Ik wilde heel graag weer eens zwemmen, maar dat kwam er niet van, de regen werd niet echt minder. 's Avonds heb ik eisalade met ham, komkommer en een tomaatje gedaan. Was echt even lekker. Niet te zwaar voor de salsa les, die ook weer super leuk was! Ik had nooit verwacht dat ik het zo leuk zou vinden, al kan het toch niet tippen aan dat gevoel van het springen ;-). Ohja, die heb ik ook nog even gebeld vanmiddag, bij hen avond. Zaterdag eerste plaatsing, heel veel succes allemaal via deze weg! Laat zien wat je kan en geniet ervan, dat is het allerbelangrijkste.
Ik kom nu net thuis van een avondje in Havana. Daar was ik nog niet geweest. Ook erg leuk daar! Ik ga nu dan ook douchen en slapen. Misschien nog heel even uit zweten beneden, ondanks de regen blijft het lekker warm hier. Het is al kwart voor vier hierzo. Dat betekent al kwart voor acht 's ochtends in Nederland. Fijne dag allemaal!
Nu lekker je rust pakken en relaxen. Heb je ook nodig na de vele indrukken en je werk aan je schoolopdrachten.
Hier eindelijk de zon vanmorgen hoop voor je dat het bij jou ook opklaart, moet maar zo denken na regen komt zonneschijn! Fijne dag.
Ben benieuwd naar je salsavorderingen. Als ik Linda en haar vriendinnen de salsa zie dansen, voel ik me altijd maar een bleekscheterige houten klaziena. Je kan met de handelingsplannen niet aansluiten op al bestaande voor de kinderen? Goed dat je je eigen moeheid opmerkt. Ook als je je verslag de titel "niets bijzonders" geeft, maak je stiekum toch veel mee, denk ik. Drukte van de stad, je weten aan te passen, investeren in de kinderen, het pedagogisch en onderwijskundig perspectief zien, de mensen om je heen in het huis, het huishouden, het thuisfront blij maken met je berichten. Heel indrukwekkend wat je doet, Moniek!!!